Σχολιάζοντας στο παρελθόν την Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) για την Προστατευόμενη Περιοχή της Δυτικής Μήλου επισημαίναμε ότι αυτή, μη προβλέποντας καθόλου όρους δόμησης για κτίσματα επιχειρήσεων αγροτουριστικού χαρακτήρα, (ξενώνες, φάρμες, εστιατόρια, αναψυκτήρια, mini markets κτλ), καταργεί κάθε κίνητρο για τουριστική ανάπτυξη, δηλαδή τα μόνα κίνητρα για την αποδοχή της θεσμοθέτησης της προστατευόμενης περιοχής από τους κατοίκους. Αυτό αντίκειται στη φιλοσοφία των προστατευόμενων περιοχών, όπως έχει σήμερα διαμορφωθεί, που θέλει την προστασία του περιβάλλοντος να συμβαδίζει με μια οικοανάπτυξη της περιοχής στα πλαίσια της αειφόρου ανάπτυξης.
Συγκεκριμένα, ενώ η μελέτη για τη Δυτική Μήλο και το Σχέδιο ΠΔ του 2001 επέτρεπε μικρές μόνο τουριστικές εγκαταστάσεις μέχρι 800τμ, η ΚΥΑ έδειξε πως δεν θέλει καθόλου μικρομεσαίους στην τουριστική εκμετάλλευση της περιοχής. Την διαθέτει μόνο για μεγάλες, ακριβές και πολυτελείς μονάδες, με ελάχιστο οικόπεδο 50 στρεμ. Και εκεί τους δίνει δόμηση από 3750τμ και πάνω! και ένα κρεβάτι ανά στρέμμα. Δηλαδή φωτογραφίζει ακριβές, κλειστές τουριστικές εγκαταστάσεις – οικισμούς αποκλειστικά για πλούσιους. Ο πραγματικός φυσιολάτρης επισκέπτης να μην έχει πού να μείνει ούτε πού να σταθεί για έναν καφέ στη Δυτική Μήλο! Η ΚΥΑ δεν θέλει μια ισόρροπη, απλωμένη και διάσπαρτη στην περιοχή οικολογική-αγροτουριστική ανάπτυξη, αλλά την θέλει μια άδεια περιοχή με θύλακες κάποιες μονάδες πολυτελείας. Τελικά δηλαδή η προστατευόμενη περιοχή να υπάρχει επ’ ωφελεία μάλλον των μονάδων αυτών παρά προς όφελος των κατοίκων της Μήλου και του μέσου επισκέπτη της.
Τέλος λέγαμε ότι ο ισχυρισμός μας αυτός ισχύει και για την παράγραφο της ΚΥΑ που αφορά τις εξορυκτικές δραστηριότητες. Εκεί, επιπλέον των όσων επέτρεπε το Σχέδιο ΠΔ του 2001 για συνέχισή τους - μέσα όμως στις περιοχές με ισχύουσα άδεια - η ΚΥΑ δίνει την δυνατότητα και για νέα λατομεία (και, προσοχή! και για μεταλλεία!…) σε νέες θέσεις, με απόφαση του Υπ. Ανάπτυξης "για σπουδαίους οικονομικούς λόγους".
Νομίζαμε ότι όλα αυτά αποτελούσαν μία μεμονωμένη περίπτωση, σε ένα τοπικό και συγκεκριμένο ζήτημα, σκανδαλώδους φάλτσου της κρατικής πολιτικής ώστε να ευνοηθεί το μεγάλο επιχειρηματικό κεφάλαιο. Η ανάγνωση όμως του Σχεδίου Κοινής Υπουργικής Απόφασης για το Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό, που προωθείται για υπογραφή παρά τις γενικές έντονες αντιδράσεις φορέων Αυτοδιοίκησης και ΜΚΟ, αποκαλύπτει ότι η πολιτική που είδαμε στην ΚΥΑ Δυτικής Μήλου είναι η γενική πολιτική της κεντρικής διοίκησης για τις προστατευόμενες περιοχές NATURA 2000. Ακριβώς οι ίδιες προσεγγίσεις περιλαμβάνονται σε αυτό το Σχέδιο. Τα NATURA 2000, δηλαδή το καλύτερο 18% του ελληνικού χώρου, δεν θα είναι για την χρήση και την προκοπή των κατοίκων και στη διάθεση του μεγάλου κοινού. Αυτούς, με τη μη πρόβλεψη μικρών τουριστικών εκμεταλλεύσεων, τους πετάνε έξω. Και δωρίζουν το σύνολο των περιοχών στη χρήση του μεγάλου κεφαλαίου του τουρισμού με ξενοδοχειακές – οικιστικές μονάδες του τύπου all inclusive. Που πέραν του δικού τους ιδιοκτησιακά χώρου θα έχουν μοιραία και την ουσιαστική νομή του συνολικού χώρου της προστατευόμενης περιοχής. Προστατευόμενης, δηλαδή, τελικά για αυτούς. Και επίσης για τις εξορύξεις και τις επεκτάσεις τους, που επίσης επιτρέπονται μέσα στα Natura! από το Σχέδιο του Χωροταξικού για τον Τουρισμό.
Πρόκειται με δυο λόγια για μία ακόμα αποθέωση του ξεπουλήματος από τα τζιμάνια του ελληνικού συστήματος διοίκησης. Παραβιάζοντας αναίσχυντα το πνεύμα και το νόημα των δικτύων προστασίας της φύσης, που θέλει η προστασία να είναι στη διάθεση όλων, μετατρέπουν αυτό το λαϊκό αγαθό σε κεφαλαιουχικό δώρο για κάποιους.
Γίνεται φανερό ότι το Σχέδιο για το Πλαίσιο για τον Τουρισμό δεν πρέπει να περάσει. Αν αυτό συμβεί θα υπάρχει ένα γενικότερο νομοθέτημα που θα στηρίζει τις ατασθαλίες της ΚΥΑ Δυτικής Μήλου και δεν θα μπορούμε να διασώσουμε κάτι εκεί. Θα πρέπει να αντιδράσουμε –παμμηλιακά- προσθέτοντας την φωνή μας στην πανελλήνια αντίδραση για το Σχέδιο. Επίσης γίνεται φανερό ότι θα πρέπει να βιαστούμε να δώσουμε τη μάχη για πετύχουμε τον δικό μας καθορισμό των όρων, των χρήσεων και των δραστηριοτήτων στο επερχόμενο μέσα στο 2009 ΠΔ για τη Δυτική Μήλο πριν είναι πολύ αργά.
Συγκεκριμένα, ενώ η μελέτη για τη Δυτική Μήλο και το Σχέδιο ΠΔ του 2001 επέτρεπε μικρές μόνο τουριστικές εγκαταστάσεις μέχρι 800τμ, η ΚΥΑ έδειξε πως δεν θέλει καθόλου μικρομεσαίους στην τουριστική εκμετάλλευση της περιοχής. Την διαθέτει μόνο για μεγάλες, ακριβές και πολυτελείς μονάδες, με ελάχιστο οικόπεδο 50 στρεμ. Και εκεί τους δίνει δόμηση από 3750τμ και πάνω! και ένα κρεβάτι ανά στρέμμα. Δηλαδή φωτογραφίζει ακριβές, κλειστές τουριστικές εγκαταστάσεις – οικισμούς αποκλειστικά για πλούσιους. Ο πραγματικός φυσιολάτρης επισκέπτης να μην έχει πού να μείνει ούτε πού να σταθεί για έναν καφέ στη Δυτική Μήλο! Η ΚΥΑ δεν θέλει μια ισόρροπη, απλωμένη και διάσπαρτη στην περιοχή οικολογική-αγροτουριστική ανάπτυξη, αλλά την θέλει μια άδεια περιοχή με θύλακες κάποιες μονάδες πολυτελείας. Τελικά δηλαδή η προστατευόμενη περιοχή να υπάρχει επ’ ωφελεία μάλλον των μονάδων αυτών παρά προς όφελος των κατοίκων της Μήλου και του μέσου επισκέπτη της.
Τέλος λέγαμε ότι ο ισχυρισμός μας αυτός ισχύει και για την παράγραφο της ΚΥΑ που αφορά τις εξορυκτικές δραστηριότητες. Εκεί, επιπλέον των όσων επέτρεπε το Σχέδιο ΠΔ του 2001 για συνέχισή τους - μέσα όμως στις περιοχές με ισχύουσα άδεια - η ΚΥΑ δίνει την δυνατότητα και για νέα λατομεία (και, προσοχή! και για μεταλλεία!…) σε νέες θέσεις, με απόφαση του Υπ. Ανάπτυξης "για σπουδαίους οικονομικούς λόγους".
Νομίζαμε ότι όλα αυτά αποτελούσαν μία μεμονωμένη περίπτωση, σε ένα τοπικό και συγκεκριμένο ζήτημα, σκανδαλώδους φάλτσου της κρατικής πολιτικής ώστε να ευνοηθεί το μεγάλο επιχειρηματικό κεφάλαιο. Η ανάγνωση όμως του Σχεδίου Κοινής Υπουργικής Απόφασης για το Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό, που προωθείται για υπογραφή παρά τις γενικές έντονες αντιδράσεις φορέων Αυτοδιοίκησης και ΜΚΟ, αποκαλύπτει ότι η πολιτική που είδαμε στην ΚΥΑ Δυτικής Μήλου είναι η γενική πολιτική της κεντρικής διοίκησης για τις προστατευόμενες περιοχές NATURA 2000. Ακριβώς οι ίδιες προσεγγίσεις περιλαμβάνονται σε αυτό το Σχέδιο. Τα NATURA 2000, δηλαδή το καλύτερο 18% του ελληνικού χώρου, δεν θα είναι για την χρήση και την προκοπή των κατοίκων και στη διάθεση του μεγάλου κοινού. Αυτούς, με τη μη πρόβλεψη μικρών τουριστικών εκμεταλλεύσεων, τους πετάνε έξω. Και δωρίζουν το σύνολο των περιοχών στη χρήση του μεγάλου κεφαλαίου του τουρισμού με ξενοδοχειακές – οικιστικές μονάδες του τύπου all inclusive. Που πέραν του δικού τους ιδιοκτησιακά χώρου θα έχουν μοιραία και την ουσιαστική νομή του συνολικού χώρου της προστατευόμενης περιοχής. Προστατευόμενης, δηλαδή, τελικά για αυτούς. Και επίσης για τις εξορύξεις και τις επεκτάσεις τους, που επίσης επιτρέπονται μέσα στα Natura! από το Σχέδιο του Χωροταξικού για τον Τουρισμό.
Πρόκειται με δυο λόγια για μία ακόμα αποθέωση του ξεπουλήματος από τα τζιμάνια του ελληνικού συστήματος διοίκησης. Παραβιάζοντας αναίσχυντα το πνεύμα και το νόημα των δικτύων προστασίας της φύσης, που θέλει η προστασία να είναι στη διάθεση όλων, μετατρέπουν αυτό το λαϊκό αγαθό σε κεφαλαιουχικό δώρο για κάποιους.
Γίνεται φανερό ότι το Σχέδιο για το Πλαίσιο για τον Τουρισμό δεν πρέπει να περάσει. Αν αυτό συμβεί θα υπάρχει ένα γενικότερο νομοθέτημα που θα στηρίζει τις ατασθαλίες της ΚΥΑ Δυτικής Μήλου και δεν θα μπορούμε να διασώσουμε κάτι εκεί. Θα πρέπει να αντιδράσουμε –παμμηλιακά- προσθέτοντας την φωνή μας στην πανελλήνια αντίδραση για το Σχέδιο. Επίσης γίνεται φανερό ότι θα πρέπει να βιαστούμε να δώσουμε τη μάχη για πετύχουμε τον δικό μας καθορισμό των όρων, των χρήσεων και των δραστηριοτήτων στο επερχόμενο μέσα στο 2009 ΠΔ για τη Δυτική Μήλο πριν είναι πολύ αργά.
